˙·▪●ღ جدیدترین ها ღ●▪·˙

گروه اینترنتی منصور قیامت

˙·▪●ღ جدیدترین ها ღ●▪·˙

گروه اینترنتی منصور قیامت

آموزش قرار دادن صفحات جداگانه در بلاگفا

با سلام. تو این پست اموزش قرار دادن صفحات جداگانه رو تو بلاگفا میزارم. خیلی اسونه یه ذره توجه کنید ایشالا یاد میگیرید نیازیم به دانش زیادی نیست. روی عکس ها کلیک کنید تا سایز کامل ببینید! 


1) روی گذینه ی "صفحات جداگانه" کلیک کنید

2) برای دو جور صفحه جداگانه داریم. یکی صفحه ی جداگانه ای که داخل قالب صفحات جداگانه قرار میگیره یکی دیگه صفحه ای که کاملاً باید خودتون کدهاشو بنویسید. شما بهتره "ایجاد صفحه جدید در قالب وبلاگ" رو انتخاب کنید وقتی روش کلیک کردید یه صفحه مثل عکس پاین نمایش داده میشه:

کادهای قرمز رو دقت کن.

1) اینجا باید عنوان مطلب رو مشخص کنید. این عنوان میتونه تکراری باشه. این همون عنوان پست هستش

2) هر صفحه یه ادرسی داره. ساخت صفحه جدید هم یه ادرس داره که:

http://tecnocomputer.blogfa.com/page/نام صفحه .aspx

به جای "نام صفحه" اون متنی که در کادر شماره 2 مینویسید قرار میگیره

3) کادر قرمز بزرگ شماره 3 اینجا متن پستی که میخاید در قالب وبلاگ قرار بگیره رو مینویسیم. دقیقا مثل ایجاد پست جدید خودمونه!

4) آخر سر هم با کلیک رو این گذینه ذخیره میکنیم. بعد از ذخیره کردن صفحه...


بعد از اینکه یه صفحه ساختیم واسه ویرایشش یا حذفش این کار رو میکنیم

1)‌ روی گذینه "صفحات جداگانه" کلیک میکنیم

2) اینجا اسم مطلب هستش و اگه بخایم این پست رو ببینیم باید روش کلیک کنیم

3)‌ از اینجا حذف یا ویرایشش رو نمایش داده میشه

چگونه عکس بگیریم(آموزش)

اگه می خواین تو عکس هاتون بهترین باشید

خیلیها واقعاً نمی تونند عکسهای خودشونو تحمل کنن و احساس می کنن که توعکس ها، بدترین قیافه و وضعیت ممکن خودشونو پیدا می کنن. این مشکل تو خانوم ها خیلی بیشتره ، اما معنیش این نیست آقایون دوست ندارن هر چند وقت یکبار عکسی بگیرن که با دیدنش اعتماد به نفسشون چند صدبرابر بشه. پس همگی، اگه دلتون میخواد تو عکس ها خوب بیفتیدو هر وقت که چشمتون به عکساتون افتاد بگید وااااااای این منما!!!!!! این چهار قدم رو دنبال کنید.

اما قبل از هرچیزی بذارید یه چیزی رو رک و راست براتون توضیح بدم: انتظارات. سعی کنید انتظار و توقعتون معقول و منطقی باشه. هدف شما باید این باشه که سعی کنید تو عکس ها در بهترین حالت ممکن خودتون ظاهر بشید، که این بهترین حالت هر چیزی می تونه باشه. اگه فکر می کنید که با چندتا جادو و جنبل قبل از فشاردادن دکمه دوربین ، می تونید مثل جرج کلونی یا آنجلینا جولی بیفتید، حسابی تو توهمید.


قدم اول: بهترین لبخندتون رو بشناسید
 
بااینکه همه لبخندها در یک محل (دهان) ایجاد می شن، اما بعضی از لبخند ها موجی روی صورتتون ایجاد می کنه که باعث می شه چشمهاتون هم احساستون رو ابراز کنه. اگر حال و حوصله ندارید و دلیلی هم برای خندیدن یا لبخند زدن نمی بینید،احتمالا' وقتی کسی لنز دوربین رو به سمتتون می گیره، یه لبخند مصنوعی تحویل عکاس می دین. حالا اگه بقیه آدم های توی عکس، واقعی لبخند زده باشن یا در حال خندیدن باشن، مطمئن باشید که این لبخند مصنوعی و یخ زده تون حتماً تو ذوق میزنه.

 

1t6jb4.jpg


 
پس برای اینکه تو عکس خوب بیفتید، به عکس های قبلی خودتون یه نگاهی بندازید و ببینید که کدوم لبخند به صورتتون بیشتر میآد. حتماً موقعیت رو در نظر داشته باشین و یاد بگیرین که اون لبخندخاص رو تقلید کنید تا هر موقع دوربین به سمتتون چرخید بتونید دقیقاً همون لبخند رو روی صورتتون بنشونید.


 

قدم دوم: در معرض نور مستقیم قرار نگیرید

مطمئناً تو خیلی از عکسها به نظرتون میرسه که تصویر اشکالی داره که بهتره از صحنه حذف بشه یکی از این اشکالات میتونه اشکال نور باشه. در این قدم برای خوب افتادن تو عکس، حتما' یادتون باشه از هرجهت مطمئن بشید که به هیچ عنوان قربانی نور مستقیم و شدید نشدید. اگه احساس می کنید که پیشونیتون بیش از اندازه بلند ه، صبر کنید تا نور مستقیم از روی اون کنار بره.


 
 

ih7jtt.jpg
 

 

نور مستقیم، به خصوص اگه از نور خورشید باشه، چهره و حالت شما رو تغییر می ده. ممکنه باعث بشه صورتتون روجمع کنید یا چشمهاتون رو ببندید و چنین حالت هایی مسلماً عکس شما رو خراب میکنه. درضمن نور ممکنه باعث بشه که سرتون رو پایین بندازید و همینکار باعث بوجود اومدن غبغب زیر صورتتون میشه که درنتیجه تو عکس کلی باقیافه اصلیتون فرق پیدا میکنین. پس تا اونجا که می تونید سعی کنید تو موقعیتی عکس بندازید که از نور شدید آفتاب خبری نباشه.


 

قدم سوم: مستقیم به دوربین نگاه نکنید
 

برای خیلی از اونهائی که چهره فتوژنیک دارن، هرکاری هم که بکنن دوربین بدی هاشون رو خوب و خوبی هاشون رو عالی نشون میده. البته خیلی از اونهائی که فتوژنیک به نظر میرسن هم فقط یاد گرفتن که طوری عکس بگیرن که همیشه فتوژنیک بیفتن. بعضی هاشون به یه کم بالاتر از دوربین نگاه می کنن، کلک خیلی هاشون هم ساده است: درست از زاویه ای که تو اون بهترین شکل رو دارن مقابل دوربین قرارمیگیرن.

2v3pwyq.jpg
 

اگر سرها و صورت ها متقارن بودن، این مسئله دیگه وجود نداشت اما واقعیت اینه که هیچ چهره ای تقارن کامل نداره وهمیشه یه رختون بی نقصتر از رخ دیگه تونه.
یادتون باشه بااینکه این صورت، موها و سر خودتونه شاید خودتون نتونید تعیین کنید که کدوم رختون قشنگتر از اون یکیه. پس حتما' از یه دوست باسلیقه وبی قصد ومرض کمک بگیرین.
 

قدم چهارم: چشمهاتون رو ببندید و دوباره باز کنید
و درنهایت، بعد از اینکه بهترین لبخندتون رو زدید، نور عکس رو کنترل کردید و در بهترین رخ تون قرار گرفتید، این حقه قدیمی روهم فراموش نکنین: درست قبل از اینکه دکمه دوربین فشارداده بشه، پلک بزنید. اینکار نه تنها باعث نمی شه که چشمهاتون تو عکس بسته بیفته، بلکه در زیباترین شکل ممکن خواهند افتاد.

sncah0.jpg


خلاصه اینکه، این پلک زدن چشمهاتون رو تشویق میکنه که هوشیارتر بشن و وقتی دکمه زده میشه، چشمهائی براقتر و زنده تر تو عکستون ببینید،البته حتما' باید سرعت اینکارو تنظیم کنین ، مطمئنا' مهارتهای خوب افتادن تو عکس هم مثل هر کار دیگه ای احتیاج به تمرین داره ولی خب این از اون کاراست که ارزش وقت گذاشتن رو داره ،ببینم چی کار میکنین...

آموزش تایپ با ده انگشت

تایپ نمودن 180 حرف در یک دقیقه شاید برای شما یک رویا تلقی شود ، اما بایستی بدانید اگر مهارت تایپ 10 انگشتی را فرا بگیرید میتوانید با سرعتی بیش از 5 برابر سایر کاربران عادی تایپ نمایید و با این مقدار حروف در دقیقه متون خود را تایپ کنید. این مهارت را میتوان بسیار گرانبها دانست چرا که در دنیایی که با سرعت رو به مجازی سازی میرود داشتن چنین توانمندهایی بسیار با ارزش است. تایپ 10 انگشتی یک مهارت است که با اندکی تمرین و ممارست میتوانید به آن دست یابید. در این ترفند قصد داریم چندین روش گوناگون که باعث ایجاد یک روند رو به رشد برای فراگیری تایپ 10 انگشتی میشود را برای شما بازگو نماییم.



با دقت به کیبورد نگاه کنید. دو تا از دکمه های صفحه کلید بر روی خود برجستگی های کوچکی دارند که وجود آنها به شما کمک می کند تا موقعیت این دو دکمه را حتی در تاریکی یا بدون نگاه کردن نیز بتوان پیدا کرد. دکمه های مذکور، حروف F و J می باشند. انگشت اشاره دست راست خود را روی حرف F و انگشت اشاره دست چپتان را روی حرف J بگذارید.

دو انگشت سبابه خود را روی دکمه Space مستقر نموده و 6 انگشت باقیمانده را به ترتیب روی دکمه های کنار حروف F و J بگذارید (البته بدون فشردن دکمه ها). با مستقر شدن دستتان در این حالت، موقعیت تمامی دیگر کلیدها، نسبت به این 8 کلید ردیف وسط، قابل پیدا کردن می باشد.

حال، برای تایپ کردن، هر کلیدی را که می خواهید فشار دهید باید از میان 8 انگشت ردیف وسط، فقط یک انگشت که به آن دکمه نزدیکتر است از جای خود بلند شده، کلید مذکور را فشرده و دوباره به جای خود بازگردد. پس از بازگشت انگشت به موقعیت اولیه، انگشت بعدی جهت فشردن دکمه بعدی از جای خود بلند شده، دکمه را فشرده و به جای خود باز می گردد. همینطور، هر دکمه ای را که می خواهیم فشار دهیم، فقط یک انگشت برای فشردن آن از جای خود حرکت کرده، آن کلید را فشرده و دوباره به جای خود باز می گردد.

در شروع کار، ممکن است اجرای این روش، کمی برایتان دشوار بوده و یا احساس کنید، روش کندی است، اما فراموش نکنید که به مرور زمان آنقدر در این کار ماهر خواهید شد که سرعت نوشتنتان با صفحه کلید چندان فرقی با سرعت نوشتن با خودکار نخواهد داشت.

کلیات ماجرا همین بود، اما یادتان باشد که میزان سرعت و مهارت شما در تایپ کامپیوتری فقط و فقط بستگی به میزان تمرین و تجربه تان خواهد داشت. چنانچه زمانی برسد که بتوانید 180 حرف در دقیقه تایپ کنید (با احتساب کسر 5 حرف به ازای هر غلط) ، یعنی شایستگی دریافت مدرک بین المللی این رشته را داشته و از نظر سازمان فنی و حرفه ای کشور، یک تایپیست حرفه ای به شمار می آیید. پس اگر این مهارت را فرا گرفته اید بایستی به خود ببالید.
به یاد هم داشته باشید مدت دوره آموزش تایپ حرفه ای، به طور معمول در آموزشگاه های فنی و حرفه ای 4 ماه است که گاهی بیشتر نیز می شود. اما جهت آموزش این مهارت به افرادی که واقعأ انگیره و پشتکار یادگیری آن را داشته باشند، یک جلسه نیز کافی بوده و بعد از آن در صورتی که تمرین مرتب و مکرر کنند، به مرور زمان در حد تایپیست های حرفه ای آموزش دیده ظاهر خواهند شد.

متن فوق ، محتوای یک دوره 4 ماهه را در یک جلسه آموزش می دهد، پس در صورت یاد نگرفتن از خودتان نا امید نشوید. تجربه نشان داده است از هر سه نفری که توضیحات فوق برایشان بازگو شده، یک نفر واقعأ تایپیست شده است. چه بسا از میان سه نفر بعدی، آن یک نفر شما باشید!

کتاب الکترونیکی آموزش Word

با یک آموزش خوب و فوق العاده در خدمتتون هستم.

 

پسوند این eBook هم exe هست و از 8 صفحه تشکیل شده است.



:: دانلود به حجم تقریبی 450 کیلو بایت

:: پسورد:  www.persian-learn.com

آموزش Fdisk کردن(پارتیشن بندی) هارد دیسک

 

کامپیوترتان را خودتان پارتیشن بندی کنید...!!!

آموزش Fdisk کردن هارد دیسک در یک پکیج و تنها با حجم 330 کیلوبایت. پسوند این eBook هم exe می‌باشد.


 

 :: دانلود | حجم فایل 330 کیلوبایت

:: پسورد فایل: www.persian-learn.com

آموزش کپی اطلاعات از هاردی به هارد دیگر

 
آموزش هارد به هارد کردن!
 
آموزش کپی اطلاعات از هاردی به هارد دیگر




جهت اجرای این آموزش باید کمی حرفه ای باشید و حواستان را جمع کنید . رایانه ها معمولا دارای یک هارد دیسک هستند . برای اولین قدم بهتر است که پارتیشن های هارد دیسک خودتان را نامگذاری کنید . برای این کار ....

به My Computer رفته و روی یک پارتیشن کلیک راست کنید . گزینه Properties را انتخاب کنید . در پنجره باز شده شما می توانید نام پارتیشن را تغییر دهید . این کار را برای همه پارتیشن ها تکرار کرده و نام آنها را به خاطر بسپارید . حالا رایانه تان را خاموش کنید . شما هارددیسکی که می خواهید اطلاعات را از آن کپی کنید در اختیار دارید . به دقت ان را بررسی کنید .همه هارد دیسکها به وسیله یک نوع کابل به مادربورد متصل می شوند .

 در کنار محل اتصال کابل به هارد دیسک محل اتصال فیش برق یا همان POWER قرار دارد . اما مهمترین نکته که شما باید به آن دقت کنید جامپرها هستند . معمولا روی بدنه هارد دیسکها نحوه قرار گیری جامپرها توضیح داده شده است . جامپر یک قطعه ریز است که می توان به وسیله آن تنظیمات یک قطعه سخت افزاری را به صورت فیزیکی تغییر داد . در جدول موجود روی بدنه هارد دیسک به دنبال وضعیت Slave بگردید . شما باید جامپر هارد دیسک دوم را با توجه به توضیحات این جدول به حالت Slave تغییر بدهید .

حالا در کیس رایانه خاموش را باز کنید . در کیس رایانه تان دنبال هارد خودتان بگردید . مشاهده می کنید که کابلی آن را به مادربرد متصل کرده است . این کابل معمولا دارای دو جای اتصال می باشد . ممکن است این کابل هم به هارد دیسک شما و هم به سی دی رام متصل باشد . شما می توانید از طریق همین کابل هارد دیسک دوم را به مادربرد متصل کنید . برای این کار می توانید جای اتصال دوم را از سی دی رام جدا کنید . به جای آن هارد دیسک را به این قسمت متصل کنید . حالا شما 2 هارد دیسک را از طریق یک کابل به مادربرد رایانه تان متصل کرده اید . هارد دیسک رایانه شما به عنوان میزبان و هارددیسک دوم به عنوان مهمان به حساب می آید . حالا باید برق مورد نیاز را برای هارد دیسک مهمان تامین کنید . به نوع فیش POWER هارد دیسک دقت کنید .

 یکی از این نوع فیشها احتمالا در رایانه شما به صورت آزاد وجود دارد . این کابل ها همگی به سیستم اصلی برق رایانه متصل هستند . یکی از این فیشهای آزاد را به هارد دیسک میمان وصل کنید . حالا باید رایانه تان را روشن کنید . به محض روشن شدن رایانه کلید Delete را فشار دهید تا وارد تنضیمات مادربرد شوید . این منو ممکن است با توجه به نوع مادربرد متفاوت باشد . اما معولا در اولین منو تنضیمات هارد دیسک تعیین می شود . به منوی Standard Cmos Features بروید .

معمولا به صورت پیش فرض مادربرد های جدید برای شناسایی هارد دیسکها در حالت اتوماتیک تنظیم شده اند . اگر این گونه نیست شما تنظیم این قسمت را به حالت Auto تغییر دهید تا مادربرد به به صورت خودکار هارددیسک ها را شناسایی کند . این کار هم در قسمت باید صورت بگیرد . بعد از انجام این کار از این منو بیرون آمده و گزینه Save a Exit را انتخاب کنید . در صورتی که تمام مراحل را درست انجام داده باشید را یانه شما مثل سابق عمل می کند . ویندوز شما بالا می آید . اما با رفتن به قسمت My Computer متوجه اضافه شدن پارتیشن های جدید می شوید . پارتیشن های غریبه که نامشان برای شما آشنا نیست همان پارتیشن های هارد دیسک مهمان هستند . حالا اطلاعاتی را که لازم دارید بین دو هارد دیسک کپی کنید .

دقیقا مانند زمانی که روی هارد دیسک خودتان اطلاعات را از یک پارتیشن به پارتیشن دیگری کپی می کردید . بعد از تمام شدن کارتان دوباره رایانه تان را خاموش کنید . شما حالا باید همه چیز را به حالت اول برگردانید . هارد دیسک مهمان را با جدا کردن کابل های مادر برد و برق جدا کنید . وضعیت جامپر روی آن را دوباره به حالت اول برگردانید . این حالت روی بدنه هارد دیسک با عنوان Master مشخص شده است . اگر محل اتصال دوم روی کابل قبلا به سی دی رام متصل بود دوباره آن را به همان وضعیت برگردانید . در کیس را هم کاملا ببندید .