اگه عکسی باز نشد روی اون کلیک راست کنید و Show Picture رو بزنید
حجم صفحه بالاست و ممکنه بعضی از عکس ها باز نشن
--------------
امروز هم مانند ده سال پیش در راهپیمایی بیست و دوم بهمن ماه حضور یافتم و سعی کردم آنچه را که در چشم نشست به یاری دوربین با هم به نظاره بنشینیم.
.
اولین چیزی که در بدو حضور ذهن تو را به خود مشغول می کند. دستفروشان یا همان مستضعفان هستند. وارثان اصلی انقلاب به قول بنیانگذارش. هنوز هم بعد از گذشت سی سال از روزهایی که انقلاب به ثمر نشست، آنان میراث خود را باید از دست دیگران طلب کنند آن هم با مشقت زیاد …
.
راهپیمایی بدون ایستگاه صلواتی ؟ امکان ندارد. شک نکن. شاید هم روزی رهبر انقلاب به تاءسی از بنیانگذار انقلاب بگویند: همین ایستگاه هاست که راهپیمایی ها را زنده نگهداشته است.
این ایستگاه ها در دو ضلع شمالی و جنوبی خیابان آزادی قرار داشتند.
.
بعد از دیدن ایستگاه های صلواتی، کیسه ها و کارتن های اقلام اهدایی به امت همیشه در صحنه است که بیشتر فضای چشم را تسخیر می کند.
همیشه شعبون یکبار هم رمضون. اینبار یکی از غیور مردان ایرانی از فلسطینیان استفاده نمود. البته از پرچمشان !
.
در راهپیمایی امسال سی دی خام هم توزیع شد. فکر کنم بسته هایش صد تایی بود.
.
.
البته از هر چه بگذریم سخن کیک خوشتر است.
.
البته از حق نگذریم همه هم برای خوردن و بردن نیامده بودند. برخی هم آمده بودند، بفروشند یا بخرند.
دو ضلع میانی خیابان آزادی نیز در تصرف این قشر بود.
.
راستی گشت ارشاد هم بود.
.
حاشیه ها :
.
.
حضور هاتف ( دسته بیل ) در راهپیمایی روز بیست و دوم بهمن تهران سال 1387