سلام فاحشه...

سلام فاحشه

هان؟ تعجب کردی!؟ میدانم در کسوت مردمان آبرومند، اندیشیدن به تو رسم، و گفتن از تو ننگ است! اما میخواهم برایت بنویسم...

شنیده ام، تن می فروشی، برای لقمه نان! چه گناه کبیره ای…! میدانم که میدانی همه تورا پلید می دانند، من هم مانند همه ام.

راستی روسپی! از خودت پرسیدی چرا اگر در سرزمین من و تو، زنی زنانگی اش را بفروشد که نان در بیارد رگ غیرت اربابان بیرون می زند اما اگر همان زن کلیه اش را بفروشد تا نانی بخرد و یا شوهر زندانی اش آزاد شود این «ایثار» است! مگر هردو از یک تن نیست؟ مگرهر دو جسم فروشی نیست؟ تن در برابر نان ننگ است. بفروش ! تنت را حراج کن… من در دیارم کسانی را دیدم که دین خدا را چوب میزنند به قیمت دنیایشان، شرفت را شکر که اگر میفروشی از تن می فروشی نه از دین....

شنیده ام روزه میگیری، غسل میکنی، نماز میخوانی، چهارشنبه ها نذر حرم امامزاده صالح داری، رمضان بعد از افطار کار می کنی، محرم تعطیلی! من از آن میترسم که روزی با ظاهری عالمانه، جمعه بازار دین خدا را براه کنم، زهد را بساط کنم، غسل هم نکنم، چهارشنبه هم به حرم امامزاده صالح نروم، پیش از افطار و پس از افطار مشغول باشم، محرم هم تعطیل نکنم! فاحشه… دعایم کن....  

 

 

 

پینوشت: چه اندازه تاسف بار است که دخترکی معصوم با دلی شکسته از جامعه... برای امرار معاش خود و خانواده اش به دامان همان جامعه پناه میبرد و جسم خود را به همانهایی میسپارد که او را به این فلاکت نشانده اند .

این دخترک معصوم را همه ظالم میدانند... به او میگویند: "تو فاحشه ای" ... "تو بد کاره ای" ... " تو نجسی"... "تو مستحق مرگی" ... "تو در آتش جهنم خواهی سوخت" ....

و آنهایی که این لاطاعلات را میبافند نمیدانند که اگر خود در گیر و دار این بدبختی بودند هر آینه خود را بیشتر میفروختند.

گرچه نگاه کردن به آتش آسان است ... اما تنها در میان آتش بودن است که میتواند خشونت شعله ها را به انسان بفهماند...