وی گفت: شما نمی دانید من در افتتاحیه مسابقات چقدر عذاب کشیدم! مگر من چند بار می توانم در المپیک حاضر شوم که به خاطر بی فکری عده ای، لباس فرم المپیک نباید اندازه ام باشد؟! آستین های کتم روی آرنجم بود! همین مسئله باعث شد که در جایگاه تماشاگران نشسته و حسرت حضور در مراسم افتتاحیه را بخورم. از طرف دیگر ما در این سالها با کمترین امکانات بیشترین پیشرفت را داشته ایم. / آیا یک سالن آزادی برای تمام بسکتبال ما کافی است؟ در چنین شرایطی آیا اصلاً منطقی است که ما را حتی با چین مقایسه کنند؟حالا شما ببینید آمریکا، آرژانتین و اسپانیا ... از چه امکاناتی بهره می برند.باختن به این تیم ها کاملاً طبیعی است؛اما با همه اینها ما نشان دادیم که با محدودیت های موجود هم حرف های زیادی برای گفتن داریم. / الان من در صدر ریباندرها و بلاکرهای المپیک قرار گرفته ام که این مسئله قدرت ایران را نشان می دهد؛اما اگر مسئولان خواهان ادامه این راه هستند،باید توجهات را بیشتر کنند.